رهن دهنده را راهن و طرف دیگر را مرتهن می گویند.

 ماده 772 - مال مرهون بایدبه قبض مرتهن یابه تصرف کسی که بین طرفین معین می گردد داده شود ولی استمرار قبض شرط صحت معامله نیست .

 ماده 773 - هرمالی که قابل نقل و انتقال قانونی نیست نمی تواند مورد رهن واقع شود.

 ماده 774 - مال مرهون باید عین معین باشد و رهن دین و منفعت باطل است .

 ماده 775 - برای هر مالی که در ذمه باشد ممکن است رهن داده شود و لو عقدی که موجب اشتغال ذمه است قابل فسخ باشد.

 ماده 776 - ممکن است یک  نفرمالی رادرمقابل دو یا چند دین که به دو یا چند نفر دارد رهن بدهد در این  صورت مرتهنین باید به تراضی معین کنند که رهن در تصرف چه کسی باشد و  همچنین ممکن است دو نفر یک مال رابه یک نفر در مقابل طلبی که از آنها دارد  رهن بدهند.

 ماده 777 - در ضمن عقد  رهن یا بموجب عقد علیحده ممکن است راهن مرتهن را وکیل کندکه اگر در موعد  مقرر راهن قرض خودرا اداء ننموده مرتهن ازعین مرهونه یاقیمت آن طلب خود را  استیفاء کند و نیز ممکن است قرار دهد وکالت مزبور بعد از فوت مرتهن باورثه  اوباشد و بالاخره ممکن است که وکالت به شخص ثالث داده شود.

 ماده 778 - اگرشرط شده باشدکه مرتهن حق فروش عین مرهونه را ندارد باطل است .

 ماده 779 - هرگاه مرتهن  برای فروش عین مرهونه وکالت نداشته باشد و راهن هم برای فروش آن و اداء دین  حاضر نگردد مرتهن به حاکم رجوع می نماید تا اجبار به بیع یا اداء دین بنحو  دیگر بکند.

ماده 780 - برای استیفاء طلب خود از قیمت رهن مرتهن بر هر طلبکار دیگری رجحان خواهد داشت .

 ماده 781 - اگرمال مرهون  به قیمتی بیش ازطلب مرتهن فروخته شود مازاد مال مالک آن است و اگر بر عکس  حاصل فروش کمتر باشد مرتهن باید برای نقیصه به راهن رجوع کند.

 ماده 782 - در مورد قسمت اخیر ماده قبل اگر راهن مفلس شده باشد مرتهن باغرماء شریک می شود.

م اده 783 - اگر راهن  مقداری ازدین رااداکندحق نداردمقداری ازرهن را مطالبه نماید و مرتهن می  تواند تمام آن را تا تادیه کامل دین نگاهدارد مگر اینکه بین راهن و مرتهن  ترتیب دیگری مقرر شده باشد.

 ماده 784 - تبدیل رهن به مال دیگربه تراضی طرفین جائز است .

 ماده 785 - هر چیزی که درعقد بیع بدون قید صریح بعنوان متعلقات جزء مبیع محسوب می شود در رهن نیزداخل خواهد بود.

 ماده 786 - ثمره رهن و  زیادتی که ممکن است در آن حاصل شود درصورتی که متصل باشد جزء رهن خواهد بود  و در صورتی که منفصل باشد متعلق به راهن است مگر اینکه ضمن عقدبین طرفین  ترتیب دیگری مقرر شده باشد.

 ماده 787 - عقدرهن نسبت  به مرتهن جایز و نسبت به راهن لازم است و بنابر این مرتهن می تواند هر وقت  بخواهدآن رابرهم زند ولی راهن نمی تواند قبل از اینکه دین خود را ادا نماید  و یا بنحوی ازانحاء قانونی ازآن بری شود رهن را مسترد دارد.

 ماده 788 - به موت راهن  یا مرتهن رهن منفسخ نمی شود ولی درصورت فوت مرتهن راهن می تواند تقاضا  نماید که رهن به تصرف شخص ثالثی که به تراضی او و ورثه معین می شود داده  شود.  در صورت عدم تراضی شخص مزبور از طرف حاکم معین می شود.

 ماده 789 - رهن دریدمرتهن امانت محسوب است وبنابراین مرتهن مسئول تلف یا ناقص شدن آن نخواهد بود مگر درصورت تقصیر.

 ماده 790 - بعد از برائت  ذمه مدیون رهن در ید مرتهن امانت است لیکن اگر با وجود مطالبه آن را رد  ننماید ضامن آن خواهد بود اگرچه تقصیر نکرده باشد

 ماده 791 - اگر عین مرهونه بواسطه عمل خود راهن یا شخص دیگری تلف شود باید تلف کننده بدل آن را بدهد و بدل مزبور رهن خواهدبود.

 ماده 792 - وکالت مذکور در ماده 777 شامل بدل مزبور درماده فوق نخواهد بود.

 ماده 793 - راهن نمی تواند در رهن تصرفی کند که منافی حق مرتهن باشد مگر به اذن مرتهن .

 ماده 794 - راهن می  توانددر رهن تغییراتی بدهد یا تصرفات دیگری که برای رهن نافع باشد و منافی  حقوق مرتهن هم نباشد بعمل آورد بدون اینکه مرتهن بتواند او را منع کند، در  صورت منع اجازه با حاکم است .